-
1 stać przy swoim
наста́ивать на своём -
2 stać
глаг.• стать• стоять* * *стоятьpojawić się, powstać гл. стать (возникнуть)wstać гл. стать (встать, подняться)kosztować гл. стать (обойтись)zatrzymać się гл. стать (остановиться)stanąć гл. стать (поместиться)stanąć, zacząć гл. стать (приступить)nastać, stać się, zostać, zrobić się гл. стать (сделаться)stanąć гл. стать (ступить)starczyć, wystarczyć гл. стать (хватить)budowa ciała, figura сущ. стать (телосложение)charakter сущ. стать (характер)* * *stoję, stoi, stój, stał несов. стоять;\stać na palcach стоять на носках (на цыпочках);
fabryka stoi завод стоит (не работает);● \stać otworem быть открытым (доступным); \stać na przeszkodzie (na zawadzie, na drodze) быть помехой, мешать, препятствовать;
\stać na jakimś stanowisku (na gruncie czegoś) придерживаться какого-л. мнения; стоять на позиции чего-л.;\stać na uboczu (z boku, na boku) держаться в стороне; \stać przy swoim настаивать на своём;
\stać przy kimś быть верным кому-л.;stój (stać)! стой!;\stać za pasem (za progiem) стоять у ворот (у порога);
(nie) \stać kogoś na coś (не) по карману кому-л. что-л.* * *stoję, stoi, stój, stał несов.стоя́тьstać na palcach — стоя́ть на носка́х (на цы́почках)
- stać na przeszkodziefabryka stoi — заво́д стои́т (не рабо́тает)
- stać na zawadzie
- stać na drodze
- stać na jakimś stanowisku
- stać na gruncie czegoś
- stać na uboczu
- stać z boku
- stać na boku
- stać przy swoim
- stać przy kimś
- stój!
- stać!
- stać za pasem
- stać za progiem
- stać kogoś na coś
См. также в других словарях:
stać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Xa, stoję, stoi, stój {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o ludziach: utrzymywać ciało w pozycji pionowej, opierając się na stopach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stać na palcach. Ledwo stoję na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stanąć [stać] murem — {{/stl 13}}{{stl 8}}{za kimś, za czymś [przy kimś, przy czymś]} {{/stl 8}}{{stl 7}} zdecydowanie poprzeć (popierać) kogoś, coś, opowiedzieć, zadeklarować się po stronie kogoś, czegoś; nieustępliwie wystąpić (występować) w obronie kogoś, czegoś :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zostać — dk, zostaćstanę, zostaćstaniesz, zostaćstań, zostaćstał zostawać ndk IX, zostaćstaję, zostaćstajesz, zostaćwaj, zostaćwał 1. «nie opuścić jakiegoś miejsca, nie zmienić miejsca pobytu, nie wyjść skądś; pozostać» Zostać dłużej na urlopie. Zostać u… … Słownik języka polskiego
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
być — ndk jestem, jesteś, są, będę, będziesz, będą, bądź, był I w funkcji samodzielnej «zajmować pewne miejsce w rzeczywistości» 1. «mieć byt, istnieć, żyć» Cichy, jakby go nie było. Pomnik jest do dzisiaj. Nie było cię jeszcze na świecie. Był sobie… … Słownik języka polskiego
miejsce — 1. Być na swoim miejscu «zajmować odpowiednie dla siebie stanowisko, wykonywać odpowiednią dla siebie pracę»: (...) ważna jest codzienna robota, pewność, że uczestniczy się we wspólnym wysiłku, że widzi się owoce swojej pracy, że człowiek czuje,… … Słownik frazeologiczny
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
trzymać się — 1. pot. Coś się kupy nie trzyma; jedno drugiego się nie trzyma «coś się nie wiąże w jednolitą, sensowną, logiczną całość»: Całe to opowiadanie po prostu nie trzyma się kupy. Kultura P 11/1956. – Ja im wcale nie każę strzelać. – No to jak mają… … Słownik frazeologiczny
świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… … Słownik frazeologiczny
czas — m IV, D. u, Ms. czassie; lm M. y 1. zwykle blm «nieprzerwany ciąg chwil, trwania; jedna z podstawowych (obok przestrzeni) form bytu materii» Drogocenny, wolny, zajęty, stracony czas. Czas mija, płynie, upływa, leci, pędzi, ucieka. Czas leczy,… … Słownik języka polskiego
miejsce — n I; lm D. miejsc 1. «wolna przestrzeń, którą można zająć, zapełnić czymś, gdzie można się zmieścić albo coś umieścić» Wolne miejsce w walizce. Miejsce na książki. Mieć mało miejsca w mieszkaniu. Szafa zabiera dużo miejsca. Chodźcie tu, jest dość … Słownik języka polskiego